bu bloga baktigimda eski haberlere goz gezdirdigimde ne ben, ne turkiye bir arpa boyu yol katetmemis diyorum. hadi ilerlemeye inanmiyorum, bir insan ve bir ulke yedisinde neyse yetmisinde de o olur mu ya? kavram kargasalari tavan yapti ulkemde. Bir yandan kavram kargasasina ne luzum var, bodos herkesi iceriye aliyorlar zaten, bir kargasa yok, bildigin DUZEN SABIT ulkemde. herkesler icerde o ayri. Simdi ben entellektuellerin siyasetle iliskisini kurmaya calisan bir makale yaziyorum ingilizce ve yarin vermem gerekiyor odevi, tipik bir ben klasigi...gene son gune birakiyorum herseyi ve napiyorum erkek arkadasimdan ayrilip dizi seyredip bloga yaziyorum. MUHTESEM KENDIM diye dizi cekicem, yeni projem bu. anarsistleri de iceri aliyorlarmis, anarsistler diye bir orgut varmis da, ben bu soyleme gule gule oldum ki aslinda aglamak lazim. ulkemdeki abukluklara bir de anarsist orgutlenme eklendi. anarsistlerin bayagidir cozemedigini devlet cozmus, orgutlemis emmileri hatunlari...Iran devrimi hakkinda okuyordum Foucaultnun yazdiklari uzerinden. Yok birader bizimkisi hic Iran devrimine benzemiyor. kolektif bilinc falan diyor foucault ben Turkiyede oyle birsey gormedim, dinle ilgili bile. neyse bu da boyle bir garip post iste, ayrilik carpti diyelim...