saçmasapanlığın saçmasapanlığı çekiyorsa seni ve normal olmak en bayatken,
sen normalin dibinde bir yerlerde sıkıcı, tahmin edilebilir, vs. vs., anormalleştiğin anların dahi tekdüzeleşmesiyle sarsılmışsan ve artık başka birşey olmuşsa herşey senin için, herkes senin için, tutarlılık gerekmiyorsa en gerektiğini düşündüğün anda, düşündüğün anlar kendini başka şeyler düşünürken buluyorsan ve düşmüşse herşey bir anda elinden ve topladığında kartlardan birkaçı kayıp birkaçının kenarı yırtılmışsa, arkadan sufle veren ses daha çok gitmişse aklından sana nasıl davranman gerektiğini söyleyen ve bu durum seni saatlerce uykusuz bırakıp üstüne bir de ilginç bir haz veriyorsa ya da haz demeyelim de dayanma kuvveti diyelim, çelişkiler nefessiz bırakırken kendiliğinden gelmiş geçmiş bütün çelişkilerini hatırlayıp en utandığından utanmaz hale geldiysen, kurgun var ve orada yaşayıp oradan çıkmayı başarabilsen bile başarmamaya çaba sarf ediyorsan...
2 comments:
aa ben mi sen mi kim deli kim övgü ..
bak ne düşündüm eğer masun değiliz hiç birimizi "normal değiliz hiç birimiz" diye söylersek.. o zaman normal olmamak normal oluyor. yani hiç birimiz normal değilken normal oluyoruz.
şöyle oturup da hep beraber bi anormal olamamaya mahkumuz.
kuzucum noldu sana bea? Mantıkçı çelişki çözmeci gördüm seni:) normal anormal mevzuu değil. Sorumluluktan tekdüzelikten, tahmin edilebilirlikten uzaklaşma ya da uzaklaşmama mevzuu. Bir yandan en sistemci bir yandan en anarşist... Aman geveliyorum işte:)
Post a Comment