Moda'da otururken bir ara uzaklara daldı, denizdeki yelkenlilere ve gemilere genç kadın, yüzünde belli belirsiz bir gülümseme, biraz acı ama kabullenmiş, aklında şu şarkı:
"Ah, küçücük gemi, sulara attın şimdi kendini, delisin
Ah, yakarlar seni, dönmezsin bir daha geri, delisin"
Ya gerçekten bir daha dönmezsen geri gemi??
"Ah, peşimde rüzgâr, ne yağmurlar dost ne bir kıyı var,
deliyim
Ah, düşlerim kaldı, yalnızım düşlerim kaldı, deliyim"
Deliyim...
"Kime sorsam dönüşüm yok
Nereye gitsem mavi
Yelkenimde deli rüzgâr
Her yanım tuz, deliyim"
Tuz yakıyor, evet deliyim...
"Ah, deniz olayım, tuzumu rüzgârda savurayım, deliyim
Ah, ne yelken ne yel, köpüklerde kaybolayım, deliyim"
Kaybolmak istemiyorum artık...
"Ah, yaralı kalbin, sönüp gidecek yaralı kalbin, delisin
Ah, küçücük gemi, dönmezsin bir daha geri, delisin"
Dönersin değil mi? O kadar dönülmez değildir değl mi? Dönersin, dönersin...
"Kime sorsam dönüşüm yok
Her gemi biraz deniz
Her yanım mavi, her yanım yel
Her yanım tuz"
Tuz yakıyor, sormadıklarım dönüşüm var der belki, kalbimin, küçücük gemimin ve her bir şeyin dönüşü olamaz mı? Her yanım yel, deliyim...
2 comments:
yitip giden çocukluk hayallerim. atıldınız küçücük gemiler gibi gerçekler denizine. her yan tuz şimdi. her yan yel. kıyıda yok. batmaya mahkumsunuz. ve ben arkanızdan ağlamayacak kadar intikam dolu olarak seyredeceğim sizi, sizi yapan saf çocuğu batırırken içimde...
Ezginin günlüğü değilmiydi...
can demiştim,canını bu şarkıyla ertelemişti
Çok dalgalandın,durul dedim...
kıyı dedi,of dedi...
Moda'da oturan genç kadın gibi baktı uzağa,gözlerinde acı vardı,bir de yoğun gri bulut kümesi fazladan...
Post a Comment